your browser not support this video

در این جمله، فردی که احساس مشتاقی و دلتنگی می‌کند، ابراز می‌کند که فقط از این تنهایی و حسرت درونی خود عذاب می‌کشد و تاوان می‌دهد. او احساس تنهایی و نا امیدی دارد و این احساسات او را مانع از شادی و آرامش می‌کند.