این جمله، یک تذکر تلخ به زندگی انسان‌ها است که زندگی گذراندن آن به صورت معنادار و ارزشمند بسیار حیاتی است. زمان گذرانده شده در دنیا یک لحظه از عمر انسان‌ها است و باید با ارزش‌گذاری هر لحظه از آن بیشترین بهره را برد. به همین دلیل، وقتی شخص متوجه می‌شود که زمان بسیار کوتاه‌تر از آنچه فکر می‌کرده است، دلش برای از دست دادن این فرصت‌های گرانبها سوزان می‌شود.