زن در این جمله با غرور به شوهر خود اظهار میکند که در مواجهه با مشکلات و تحدیدات زندگی، او قادر به حل مشکل نیست و نیاز به کمک دیگران دارد. این توضیح نشان دهنده روابط بین زن و مرد و نقش هر یک در حل مشکلات زندگی است. این عبارت نیز نشان‌دهنده این است که در برخی مواقع، انتقادات زن به شوهر می‌تواند بر اساس احساساتی از ناامیدی و ناراحتی باشد.