معرفی شیر ایرانی، نماد پر قدمت تاریخ ایران
یش از هر چیزی بهتر است بدانید شیر ایرانی، شیر هندی یا شیر آسیایی از یک گونه هستند و همگی آنها با نام عملی Panthera leo leo شناخته می‌شوند. البته این نام علمی در سال 2017 برای شیر ایرانی انتخاب شد و برای سال‌ها نام این گونه با عنوان پانثرا لئو پرشیا (Panthera leo persica) خوانده می‌شد. علت تغییر نام علمی شیر ایرانی در سال مذکور به دلیل شباهت بالای این گونه شیر با شیر بربری بوده است که به طور کامل در قرن 20 منقرض شد. بنابراین اگر در جایی نامی از شیرهای هندی، ایرانی یا آسیایی شنیدید، آنها از نظر نژادی تفاوتی با یک دیگر ندارند.
مشخصات ظاهری شیر ایرانی
شیرهای ایرانی در مقایسه با همتای آفریقایی خود کمی کوچک‌تر هستند، یک شیر آسیایی نر بالغ، بین 160 تا 190 کیلوگرم و یک شیر ماده بالغ بین 110 تا 120 کیلوگرم وزن دارد، بلندی ارتفاع آنها تا شانه حدودا 110 سانتی متر است و طول بدن آنها با احتساب دم به 200 تا 280 سانتی متر متغیر است. بزرگ‌ترین شیر ایرانی ثبت شده در تاریخ 292 سانتی متر بلندی داشته است.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری شیرهای ایرانی نسبت به شیرهای آفریقایی پوست آویزانی است که در شکم آنها دیده می‌شود، مشخصه‌ای که در شیرهای آفریقایی بسیار نادر است. رنگ شیرهای آسیایی از قهوه‌ای مایل به سرخ، خاکستری شنی یا گلی، قهوه‌ای روشن متغیر است. همینطور شیرهای ایرانی نسبت به شیرهای آفریقایی پرخاشگری کم‌تری دارند و یال آنها کم پشت تر است.