در یک روز افسرده، بارانی غمناک و پر از اشک‌ها فرود می‌آید. قطرات باران به آهستگی از آسمان سرازیر می‌شوند و همراه با صدای باران بر روی پنجره‌ها، حس تنهایی و غم در دل هر فردی را تقویت می‌کنند. این روز اندکی آغوش گرم و دلنشین خود را از برقراری ارتباط با ما و دنیای بیرونی کشیده و برای تفکر و تأمل درونی فرصتی فراهم میکند. باران غمناک از یاد آوری مواجه شده با چالش‌ها و دشواری‌های زندگی در ذهن هر فرد می‌گذرد، اما در انتها امیدواری و امید به آرامش و خیره شدن به نور روز جدید به دل‌ها باز می‌گرداند.