به ياد حاج خدامراد ملكي پدر بزرگوارم و دايي عزيز حاج محمد اميري كه دوستانه زندگي كردند و عاشقانه هم زمان در يك روز در اثر كرونا جان به جان افرين تسليم نمودندوره درد هميم ، درمون و مرحم يه عمره كه م ميريم ما ور هم ما كه يه عمره وره هم مي ميريم بيا يه روز بميريم هر دو وا هم تو اين روزاي پر رنگ و حواشي مثه دوتا برار دوتا داداشی براي رفتن و موندن او دنيا چه خوبه كه يه همراه داشته باشيشعرو دکلمه : سرهنگ خلبان محمدرضا ملکیشعر لری
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
