این جمله نشان دهنده این است که شخصیت آن شخص درونیاً ناراحت و نامطمئن است اما شکوه و اعتماد به نفس خود را حفظ می کند و از دیگران می خواهد که به او حقیقت بگویند و از او انتظارات خود را مطالعه کنند.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
