فاجعه نسل کشی آغدابان

فاجعه آغدابان که یک سال قبل از اشغال کلبجر توسط نیروهای مسلح ارمنستان انجام شد ، یکی از خونین ترین نمودهای های تجاوز ارمنستان به آذربایجان است. در شب 8 آوریل 1992 ، ارمنی ها دهکده 130 خانواری آغدابان در منطقه کلبجر را به طور کامل سوزانده و از بین بردند. در طی این فاجعه ، ارمنی ها سیاست نسل کشی و کشتار و غارت علیه مردم غیرنظامی را توسط نیروهای ارمنی و طرفداران ارمنی آنها دنبال کردند. اگر به این نسل کشی توجه کنیم ، گروهی از افراد غارت می‌کردند ، گروهی گروگان می‌گرفتند و گروهی نیز مردمی را که مقاومت کرده بودند قتل عام کردند. ارامنه آثار تاریخی ، معماری و فرهنگی را از میان بردند ، به مقدسات توهین و گورستان ها را تخریب کردند. 779 غیرنظامی این دهکده شکنجه شدند ، 67 نفر کشته شدند؛ 8 فرد مسن 90 تا 100 ساله ، دو کودک خردسال و 7 زن زنده سوزانده شدند. سبحان طالبلی (دکتر فلسفه تاریخ): در این فاجعه تنها قتل‌عام یا نسل کشی علیه مردم آذربایجان ، یعنی مردم غیرنظامی رخ نداده است! بلکه در عین حال چند اثر تاریخی این دوره نیز تخریب شد. قابل ذکر است که 15 نفر از اعضای خانواده دده شمشیر در این فاجعه جان خود را از دست دادند. به طور کلی ، یعنی در تمام این دوره‌های تاریخی(فروپاشی روسیه تزاری و شوروی) ، می توان گفت که این جنایت‌ها همان سیاست ارمنی و سیاست نسل کشی طرفداران ارمنی علیه مردم آذربایجان است. به عنوان جلوه دیگری از ادامه سیاست تخریب میراث فرهنگی آذربایجان توسط ارامنه در این فاجعه ، نسخه های خطی آثار شاعرانی چون قربان آغدانبانلی و یکی از استادان شعر آشیقی کلاسیک دده شمشیر ، محو و نابود شدند. رئیس جمهور فقید جمهوری آذربایجان مرحوم حیدر علی اف اولین فردی بود که جایگاه حقوقی و سیاسی این فاجعه ر