سوادجان، روستایی ساحلی در کنار رودخانه زاینده رود از توابع شهرستان سامان در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. اهالی این روستا خود را از نوادگان قزلباش می‌دانند که به علت علاقه زیاد به شاه عباس، همراه او از اردبیل به این منطقه مهاجرت کردند. سوادجان از قدیمی‌ترین روستاهای منطقه با بیش از ۶۰۰ سال است و نام‌های قبلی آن غره باغ و لوردگان بوده ‌است. به خاطر قابلیت‌های فرهنگی، بافت روستا، اکوتوریسم (گردشگری طبیعت) و باغ‌های سرسبز در کنار رودخانه، این روستا یکی از مقاصد گردشگری در منطقه به‌شمار می‌رود. روستا شامل دو بافت قدیم و جدید می‌شود که بافت قدیم آن مربوط به دوران صفوی است و قدمتی 600 ساله دارد. از دیدنی‌های سوادجان می‌توان به امامزاده سلیمان، قرآن دست‌نویس با عمر ۲۰۰ سال و دالان‌های تاریخی روستا اشاره کرد. این روستا، سومین روستای بزرگ بخش سامان است و زبان مادری اهالی این روستا ترکی است اما با این وجود طی سال‌های اخیر این زبان در حال نابودی است. شغل اهالی این روستا اکثراً باغبانی و دامداری است و عمده ترین محصولات اصلی این روستا بادام, گردو, زرد آلو و هلو است. این روستای گردشگری دارای مرز مشترک با اصفهان و از نظر سوق الجیشی بسیار مهم است. با توجه به وجود رودخانه هایی که در سوادجان وجود دارد آن را می‌توان مهد و زادگاه ورزش آبی رفتینگ نامید به طوریکه این ویژگی باعث شده تا علاقه مندان بسیاری برای استفاده از آب های خروشان به این منطقه سفر می کنند. این روستا براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، هزار و سیصد و شانزده نفر و معادل ( ۴۲۹ خانوار) جمعیت داشته ‌است و با توجه به نوع آب و هوای خاص آن، میزبان مهاجران زیادی از شهرهای اطراف برای زندگی در آن جا است. #روستا #روستایی

پاسخ به

×