سردار!!! برایمان دعا کن به قدر فرصتی برای دوباره خندیدن ........

دلم میخواهد دل ندهم به حرف هایی که خنده و گریه را این روزها با هم قاطی کرده است......میخواهم چشمانم را ببندم و تصور کنم همه هستند هنوز ....آنان که دوستشان داشتیم و رفتند برای همیشه .... آنان که به عشق هم ، به اعتمادهم ایمن بودند ، زنده بودند و زندگی می کردند حتی در خاکی غریب....... دلم اندکی غم میخواهد که باورش کنم فقط همین یک روز است و بس.... سردارم ببخش اگر گاهی شک و تردید غم حقیقی تو را از یادم برد و شک بردم به آنچه باورش کرده بودی دیگر دل است خب تاب نمی آورد از درد مکرر.....ای دلیر مرد میدانم که میدانی این روز ها حال ایران هیچ خوب نیست یادت نرود برایمان دعا کنی...........