خانواده هایی که عضو معتاد در میان خودشون دارن :اول اینکه اعتیاد بیماری سختیه و بیشترین عذاب برای خانواده هاست که شبانه روز درگیر تبعات بیماری عضو خانواده هستند اما مبادا فراموش کنیم که اعتیاد قابل درمان هست اگه از مسیر صحیح و اصولی اقدام بشه..دوم اینکه :عضو معتاد خانواده رو مبادا طرد کنیم چرا که سرنوشت خوبی در انتظارشون نیست و این خود ماییم که عذاب بیشتری میکشیم...سوم :مقامات ذی ربط به ویژه بهزیستی و NGO ها وظیفه دارن به بی خانمان هایی که درگیر اعتیاد نیز هستند، جهت خدمت رسانی، اولویت بدن.راه کار و راه چاره ای که به ذهن شما میرسه چیه؟از نظر شما، اعتیاد ناشی از بی غیرتی و بی بته بودن فرد معتاد بوده یا یک بیماری که برای هرکسی ممکنه پیش بیاد؟از تجربیات خودتون برامون بگید حتما
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
