غزل 106 - حافظ - تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

تنت به نازِ طبیبان نیازمند مباد وجودِ نازکت آزرده ی گزند مباد سلامتِ همه آفاق در سلامتِ توست به هیچ عارضه شخصِ تو دردمند مباد جمالِ صورت و معنی ز امن صحتِ توست که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد در این چمن چو درآید خزان به یغمایی رهش به سرو سهی قامت بلند مباد
ویدیوهای مرتبط