در غزل 116، حافظ به تمجید از زیبایی و نگار معشوق خود می‌پردازد و می‌گوید که هر کسی که این زیبایی و دلنشینی را دوست داشته باشد، از هر چیز دیگری بی‌خبر خواهد شد و تنها به زیبایی و جذابیت معشوق خود توجه خواهد کرد. او در این غزل به اهمیت عشق و پایبندی به عشق و معشوق اشاره می‌کند و زیبایی را به عنوان بالاترین ارزش در عشق توصیف می‌کند.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
