تاریخچه مختصری از نور پس زمینه تلویزیون در چند دهه اول استفاده از تلویزیون های مصرفی، نیازی به نور پس زمینه نبود. فناوری لوله پرتو کاتدی (CRT) نیازی به آن ندارد، زیرا برای خود منبع نور است. تلویزیون های پلاسما از همان نوع فسفرسانس استفاده می کردند که CRT ها استفاده می کردند، به این معنی که آنها همچنین می توانستند نور خود را ساطع کنند اما با ظهور تلویزیون های صفحه تخت مبتنی بر LCD، نیاز به روشنایی ایجاد شد و در اصل به معنای لامپ های فلورسنت کاتد سرد (CCFL) بود، فناوری مشابه نورهای فلورسنت و نئون. اما از آنجایی که این لامپ‌ها گرمای تولید می‌کنند که می‌تواند به نمایشگر آسیب برساند و از نظر مصرف انرژی بسیار کارآمد نیستند، تقریباً از تلویزیون‌های امروزی ناپدید شده‌اند.
 2 سال پیش

پاسخ به

×