دکلمه شعر نالیدن هوشنگ ابتهاج

دکلمه زیبا و شنیدنی شعر نالیدن هوشنگ ابتهاج با لهجه دری با صدای شهید خطیبی // بخشی از شعر: ش ساز تو من از سحر سخن دم نزنم که زبانی چو بیان تو ندارد سخنم ره مگردان و نگه دار همین پرده ی راست تا من از راز سپهرت گرهی باز کنم صبر کن ای دل غمدیده که چون پیر حزین عاقبت مژده ی نصرت رسد از پیرهنم چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی من چه گویم که غریب است دلم در وطنم همه مرغان هم آواز پراکنده شدند آه از این باد بلاخیز که زد در چمنم شعر من با مدد ساز تو آوازی داشت کی بود باز که شوری به چمن در فکنم نی جدا زان لب و دندان جه نوایی دارد؟ من ز بی همنفسی ناله به دل می شکنم بی تو آری غزل «سایه» ندارد «لطفی» باز راهی بزن ای دوست که آهی بزنم هوشنگ ابتهاج (سایه) // کانال آرتیک را دنبال کنید