در این غزل، حافظ با وزن و قافیه‌ی زیبا، عشق و معشوقی را به تأمل می‌اندازد. او اشاره می‌کند که دلش جز به عشق دلبر به هیچ راهی علاقه ندارد و هیچ مسیری برای رسیدن به خواسته‌هایش موثر نیست. این غزل نمونه‌ی زیبایی از عشق و شوق نهانی است که در دل حافظ جاری است و او را به سوی معشوقش کشانده است.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
