امیر عاملی - غزل-پیانو

عمرے کہ مےرود، نہ بہ دلخواه بلکہ زور دارد بہ سر، کہ پاے مرا بسپرد بہ گور یا دوزخست آخر این جاده یا بہشت حتے اگر بہشت، نیرزد بہ ضرب و زور نہ اشتیاق جنّت و نہ بیم دوزخ است آنرا کہ ممکن است کنون لذت حضور حالا کہ دور ماست چرا زخم مےزنے با نیزه تفاخر و با خنجر غرور آهستہ تر، کہ چند صباح دگر، دگر حتے نمےکنے بہ خیال خسے خطور آرے، پل صراط چنان مو، ولے رفیق قربان آن کسے کہ کند از خودش عبور