جدایی دلیل فلسفه همه رسیدن‌ها است و سینما تنها وسیله‌ای است که جدایی را آنطور که شایسته است به تصویر می کشد. در این ویدئو سعی کردم با بضاعت خودم جدایی‌هایی را که لحظات قابل تاملی در سینمای ایران است کلاژ کنم. با تمام اندوه و حسرتی که از گذشته دارم به این باور رسیده‌ام که تنها بهانه وصال جدایی است. از "آژانس شیشه‌ای" تا "از کرخه تا راین" همواره تصویری روبه روی من قرار می‌دهد که نمی توان عنوانی به غیر از «جدایی» برای آن انتخاب کرد. "جدایی نادر از سیمین" اما سینمای دغدغه‌مندی دارد که دچار شعار می شود. خرده‌های یک سینمایی که شاهکار است. درست به یاد نمی آورم چرا این موزیک را انتخاب کردم و در چه مکان و زمانی آن را شنیدم و این کلاژ در ذهنم نقش بست؛ این موزیک جاهایی از گذشته من و هم‌نسلان من را هدف گرفته که فراتر از خاطره است. جاهایی که هیچ وقت نبوده‌ایم... علی رفیعی وردنجانی instagram.com/alirafieivardanjani
 2 سال پیش

پاسخ به

×