شبم از بی ستارگی، شب گور
در دلم پرتوی ستاره ای دور
آذرخشم گهی نشانه گرفت
گه تگرگم به تازیانه گرفت
بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم می خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی برگشت ...
#استاد_هوشنگ_ابتهاج (سایه)
#هوشنگ_ابتهاج
#رفتگان_بی_برگشت
#۱۹_مرداد_۱۴۰۱
#غزل
#چهارشنبه
#ادبیات
#یلداابتهاج
#شاعران_معاصر
#شعرمعاصر
خاطره‌ای خواهی شد؛
برای سالخورده‌ترین عضو خانواده‌ای!
و منجمد خواهد ماند
بر دیوار تنهایی خانه،
لبخندت
درون قاب عکس!
#عباس_پورعلمداری
#زندگی
#خاطره
#لبخند
#دکلمه_هوشنگ_ابتهاج
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
