تفسیر حکایت 12 در اخلاق درویشان گلستان سعدی
مجموعه: تفسیر گلستان سعدی لیست پخش: باب دوم در اخلاق درویشان قسمت: حکایت 12 خسته شدن سعدی در راه سفر مفسر: آرمد(علیرضا فولادی) برای دیدن دیگر ویدئوهای ادبی، فلسفی و فراشناختی من محفل آرمد را دنبال کنید شبی در بیابان مکه از بی‌خوابی پای رفتنم نماند. سر بنهادم و شتربان را گفتم دست از من بدار. پای مسکین پیاده چند رود کز تحمل ستوه شد بُختی تا شود جسم فربهی لاغر لاغری مرده باشد از سختی گفت: ای برادر! حرم در پیش است و حرامی در پس. اگر رفتی بردی وگر خفتی مردی. خوش است زیر مغیلان به راه بادیه خفت شب رحیل ولی ترک جان بباید گفت ویدیوهای مرتبط
ویدیوهای جدید
