رنجور ولی امیدوار - هنرمندی بیمار پروانه ای با انگشت های بسته
رنجور ولی امیدوار - هنرمندی بیمار پروانه ای با انگشت های بسته زندگی زیباست اما هیچگاه همه مردم یکسان از این زیبایی بهره نبرده اند. یکی از بزرگترین آرزوها و اهداف خانه ای بی از ابتدای تأسیس تا به امروز برخوردار کردن تمام بیماران در همه جای ایران بوده است. در جریان سفرمان به خوزستان به صفی آباد نیز سر زدیم روستایی کوچک در اطراف دزفول و اینجا خانه دانیال است، دانیال افتخاری جوان بیست ساله هنرمندی که با وجود آسیب دیدگی شدید دستانش بر اثر بیماری ای بی، تصاویر بی بدیلی را خلق می کند و حقیقتا بچه های پروانه ای قهرمانان پر استعدادی اند که می توانند در آینده این کشور سهیم باشند. هرچند برای دانیال پیمودن مسافت بیست کیلومتری تا دزفول برای شرکت در کلاس های هنری، کار آسانی نیست اما کاش روزی برسد که امکانات فرهنگی مانند سرای محله و نظایر آن در همه جای ایران به مساوات وجود داشته باشد تا همه بتوانند از آن بهره برند. با سپاس از همراهی شما نازنینان.پی نوشت: تصاویر مربوط به بازدید مدیر عامل محترم خانه ای بی از استان خوزستان، شهرستان دزفول در شهریور ماه سال ۱۴۰۱ می باشد.
