این جمله نشان دهنده یک حالت عمیق از ناراحتی و افسردگی است که فرد در آن به قدری دل شکسته شده و شکست خورده است که حتی نمی‌تواند اشک را بریزد و فقط می‌خواهد از این وضعیت بیرون بیاید. احساسات یکنواخت و سنگینی که این جمله به تصویر می‌کشد، نشان دهنده عدم توانایی فرد برای ابراز حالات احساسی و پذیرش واقعیت‌های سخت زندگی است.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
