غزل 398 - حافظ - ای نور چشم من سخنی هست گوش کن

ای نور چشم من سخنی هست گوش کن، چون ساغرت پر است بنوشان و نوش کن، در راه عشق وسوسه اهرمن بسیست، پیش آی و گوش دل به پیام سروش کن، برگ نوا تبه شد و ساز طرب نماند، ای چنگ ناله برکش و ای دف خروش کن، تسبیح و خرقه لذت مستی نبخشدت، همت در این عمل طلب از می فروش کن!
ویدیوهای مرتبط