مسمومیت با فلزات سنگین پرندگان

مسمومیت با فلزات سنگین پرندگان مسمومیت با فلزات سنگین پرندگانپرندگان به راحتی توسط فلزات سنگین موجود در محیط خود مسموم می شوند. هر فلز سنگین علائم مشخصی را ایجاد می کند .سه فلز سنگینی که معمولاً پرندگان را مسموم می کنند عبارتند از: سرب، روی و مس. روی در بسیاری از قفس‌ها برای جلوگیری از زنگ‌زدگی استفاده می‌شود و در صورت نو بودن، قبل از اکسیده شدن، بعد از بلعیدن، برای پرندگان سمی است.مسمومیت با مس کمتر رایج است اما زمانی اتفاق می افتد که پرنده سیم برق را می جود. باید به خاطر داشت که هر پرنده ای در قفس جدید به مسمومیت با فلزات سنگین دچار نمیگردد. پرندگانی که کمبود مواد معدنی دارند، بیشتر از پرندگانی که رژیم غذایی کامل دارند، سیم را می جوند.علائم و انواعتغییرات رفتاری، مانند جیغ زدن، ممکن است به دلیل درد و ناراحتی پرنده اتفاق بیفتد. بسیاری از علائم زیر در انواع دیگر بیماری ها نیز ظاهر می شود. اگر مشکوک به مسمومیت با فلزات هستید ،توصیه می شود به دامپزشک متخصص پرندگان مراجعه کنید. اگر می توانید، شی را با خود بیاورید. علائم رایجی که پرنده شما ممکن است در صورت مسمومیت با فلز سنگین از آن رنج ببرد، عبارتند از: تشنگی مداوم برگشت آب در دهان بی حوصلگی ضعف افسردگی لرزش از دست دادن حرکات هماهنگ، از دست دادن تعادل تشنج اسهال سبز تیره بی اشتهاییروی در غذا وجود دارد و برای یک پرنده سالم به مقدار کم مورد نیاز است. اما زمانی که مقادیر غیر طبیعی در بدن پرنده وجود داشته باشد، می تواند منجر به مسمومیت شود.مسمومیت با سرب دیگر مانند گذشته رایج نیست زیرا نسبت به خطر احتمالی آن آگاهی بیشتری وجود دارد و صاحبان پرندگان اقدامات احتیاطی را انجام می دهند.توصیه می شود از روزنامه به دلیل وجود سرب، در بستر استفاده نشود. هم چنین سرب در رنگ ها نیز وجود دارد . سرب جذب شده توسط بافت های نرم و در نهایت توسط استخوان حفظ می شود و به آرامی از طریق کلیه ها دفع می شود.سرب بر سیستم عصبی مرکزی، کلیه، خونساز، عصبی و دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. سرب می تواند باعث ادم مغزی و آسیب عصبی، دمیلینه شدن و کاهش عملکرد اعصاب محیطی شود.سرب از طریق افزایش شکنندگی گلبول قرمز می تواند باعث کم خونی شود. سرکوب مغز استخوان نیز یک اثر بالقوه است.مسمومیت با آهن نیز می تواند منجر به بیماری ذخیره آهن شود که باعث رسوب مواد مغذی در اندام های داخلی بدن می شود. این می تواند منجر به مشکلات کبدی و آسیب به سایر اندام ها شود.تشخیصهنگامی که به مسمومیت با فلزات سنگین در پرنده خود مشکوک هستید، فوراً باید توسط دامپزشک بررسی شود. معمولاً اشعه ایکس گرفته می شود تا احتمالا بلعیدن جسم فلزی توسط پرنده مشخص گردد. همچنین آزمایش خون هم می تواند مسمومیت با فلزات سنگین آشکار نماید .جهت مطالعه نوشته دیگر در مورد ایدز پرندگان به وبسایت دکتر کاسکو مراجعه نماید.درمانشلاته کننده ها، یک ترکیب آلی هستند که برای سم زدایی عوامل فلزی سمی استفاده می شود، مواد شلاته کننده به عضله های پرنده مسموم تزریق می شود تا زمانی که سطح فلز در بدن کاهش یابد. هنگامی که وضعیت پرنده تثبیت شد، عامل شلاته کننده می تواند به صورت خوراکی در خانه، مورد استفاده قرار بگیرد .در موارد مشکوک به مسمومیت با فلزات داروی ca-edta تجویز میگردد که دوز مصرفی باید توسط دامپزشک مشخص گردد. عوامل خوراکی مانند دی مرکاپتوسوکسینیک اسید (DMSA) و دی پنی‌سیلامین برای اتصال و حذف فلزات سنگین نیز ممکن است استفاده شود. آنتی بیوتیک ها یا ضد قارچ ها با توجه به بررسی میکروسکوپی مدفوع پرنده، ممکن است تجویز شود.سایر درمان‌های حمایتی می‌تواند شامل تجویز مایع درمانی و الکترولیت، گرما درمانی، ویتامین‌های B کمپلکس و داروهایی برای کنترل لرزش و تشنج باشد. در مواردی که قطعات بزرگتری از فلزات وجود دارد، می توان آنها را از طریق آندوسکوپی، جراحی، لاواژ معده یا ... خارج کرد.مواردی مانند جراحی پرندگان، ریسک بالایی دارد.روان کننده ها مانند روغن معدنی یا روغن ذرت یا سولفات منیزیم می توانند برای کمک به حذف فلزات استفاده شوند. مواد حجیم مانند کره بادام زمینی، متیل سلولز و... را می توان برای کمک به حذف سموم از دستگاه گوارش استفاده کرد. توجه: از درمان خودسرانه دارو بدون مشورت با دامپزشک خودداری نمایید. مسیر درمان توسط دامپزشک متخصص پرندگان تعیین میگردد.