حاج محمود کریمی - روضه (من و یاد رویت، طاق محراب ابرویت)

اين قطعه مربوط به اوّلین شب مراسم عزاداری فاطمیّه دوم در سال ۱۴۰۱ مى‌باشد كه در هیأت رایة‌العباس (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر: من و یاد رویت، طاق محراب ابرویت بوی سیب گیسویت ای یار زیبا می‌بارد از چشمت، رحمتی به دل‌ها ای حیات امروز و ای امید فردا ای ساقی تشنه‌لب یارا دریاب امشب ناله‌ی ما را مجنون تو هستم و تو لیلا من ز تو مستم؛ ابوفاضل عبد تو هستم؛ ابوفاضل لبانم نمناک و دست و بیرق بر خاک و ساقی تو صدچاک و شد ارباًارباً شرمنده‌ام دیگر از تو ای برادر وای از تمام طفلان و از رباب و لیلا دیگر شکسته سبوی من مانند بغض گلوی من پاره شده تاب ابروی من چشم و سویم رفت، برادر جان آبرویم رفت، برادر جان تو در خون ای جانا، دست و پا می‌زنی امّا خیمه‌ها شده غوغا؛ آه و واویلا دیدم کنارت ای ابرو شکسته، وای! مادرم نشسته، وای! پهلو شکسته بعد از تو رفت از کفم چاره دیگر زینب گردد آواره گوش رقیّه ز سیلی پاره تشنه سردارم؛ ابوفاضل ای علمدارم؛ ابوفاضل