حاج محمود کریمی - زمینه (مسافر از دریا به ساحلش میرفت)
اين قطعه مربوط به پنجمین شب مراسم عزاداری فاطمیّه دوم در سال ۱۴۰۱ مى‌باشد كه در هیأت رایة‌العباس (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. متن شعر: مسافر از دریا به ساحلش میرفت مجنون می‌دید لیلی با محملش میرفت راهی شد از دنیا اونی که توو غم‌ها علی رو می‌دید و غم از دلش میرفت چه کنم چه کنم، شده کار علی شده کربلا، حجره‌ی یار علی فاطمه بود علمدار علی امشب همه خونه، ستاره بارونه تنورمون گرم و سفره پر از نونه بگو بدون تو، توو آشیون تو به غیر دلتنگی دیگه چی می‌مونه تو بگو تو بگو، توو دعام چی بخوام؟ دیگه دیره بخوام که بمونی برام حداقل بذا با تو بیام عجّل وفاتی‌ها انگار اثر کردن چه عالمی داشتیم؛ ما رو نظر کردن می‌دیدی امّا کاش که این دو تا داداش چجوری از مسجد، منو خبر کردن تو و عزم سفر، تو و حرف فراق من و این‌همه غم، من و این‌همه داغ کشته خزون، بهارو تووی باغ زهرا! دیدم امشب چی از حسن خواستی همه دعاهاتو برای من خواستی فلک به هم پاشید؛ پشت حسین لرزید وقتی که امشب از زینب کفن خواستی داری میری و زینبمون یه‌تنه مادر حسنین و پناه منه زار می‌زنه، حسین بی‌کفنه علی می‌گه دیدی چه کردی با یارت ببین چقد تنهام؛ خدانگهدارت قرار بعد ما، غروب عاشورا میام به اون گودال برای دیدارت پسرم پسرم، می‌شه شیون تو قاتلش می‌رسه با رسیدن تو غرقِ به خون می‌شه دامن تو
