شعر بهانه ی مُرده از کتاب مرگ آلاله شاعر مهرداد شائقی(مهر)
شعر۴۴:بهانه ی مرده...به گرد روی توام ای بهانه ی مرده...که سوخته بال و پر پروانه ی مرده...اسیر عشقمو عشقم اسیر نمی خواهدچه دست و پا بکند فرزانه ی مرده...نه باده می خواهم نه جامی از شرابکه گشته بسته در میخانه ی مرده...زمان،زمان گذر کردن است بیا مگذراز این نامه رسان زمانه ی مرده...بهار ۹۳برگرفته از کتاب مرگ آلالهشاعر مهرداد شائقی(مهر)
