شعر بهانه ی مُرده از کتاب مرگ آلاله شاعر مهرداد شائقی(مهر)

شعر۴۴:بهانه ی مرده... به گرد روی توام ای بهانه ی مرده... که سوخته بال و پر پروانه ی مرده... اسیر عشقمو عشقم اسیر نمی خواهد چه دست و پا بکند فرزانه ی مرده... نه باده می خواهم نه جامی از شراب که گشته بسته در میخانه ی مرده‌... زمان،زمان گذر کردن است بیا مگذر از این نامه رسان زمانه ی مرده... بهار ۹۳ برگرفته از کتاب مرگ آلاله شاعر مهرداد شائقی(مهر)