با فرا رسیدن فصل بهار و نوروز آداب و رسوم همراه با آن در مناطق مختلف ایران آغاز می‌شود. یکی از این آئین‌ها، کشتی با چوخه است. این آیین قدمتی باستانی دارد. در این آئین کشتی‌گیران با چوخه‌های که بر تن دارند و شالی که به کمر خود می‌بندند و شلواری که تا بالای زانو بالا زده‌اند وارد میدان می‌شوند. لباس چوخا به دلیل استفاده از پشم در بافت آن، دارای استحکام و ضخامت بالایی است.
آداب و رسوم کشتی باچوخه بدين گونه است که پهلوانان چوخه کار با ورود به میدان و بوسه بر خاک گود زدن و احترام به تماشاگران و راز و نیاز با خدای رضوان و اجازه از پیشکسوتان مبارزه خود را آغاز می‌کنند. سپس در هر یک از اوزان یک به یک با یکدیگر کشتی می‌گیرند تا اینکه دو نفر به دور پایانی و یا به اصطلاح فینال برسند. در کشتی با چوخه از فنون بومی استفاده می‌شود که از معروفترین فنون می توان به لنگ کردی( قول پیچ) اشاره کرد.
هدف این آئین پرورش روحیه جوانمردی و پهلوانی در میان جوانان است. موضوع کشتی با چوخه درگروه عادت‌ها و رسم‌های اجتماعی، آیین‌ها و جشن‌ها نمود پیدا می‌کند.
پرونده آیین کشتی با چوخه پس از بررسی در کميته تخصصی ثبت آثار ملی ايران در سازمان ميراث فرهنگی کشور در مورخه ۲۷ /۱۲ ۱۳۸۷ با شماره ثبت۳۰ به عنوان میراث ناملموس (معنوی) در فهرست ميراث ملی معنوی کشور به ثبت رسيد.
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت
