چه زیبا می شد این دنیا ️ تو دنیایی که برا خیلی چیزا از خروس خون بدوی و بدوی... و همش کوله بار سنگین زندگی رو به دوش بکشی، نمی دونی کی و چه جوری قراره سبک شی...
️ گاهی وقتا دلت میخواد شب رو تا صبح زل بزنی به ستاره هایی که نمی دونی مال کیه؟! شاید مال تو باشن، شایدم نه؟! همه این قشنگیا دیوونه ت می کنن و بینشون دنبال اونی می گردی که مال خود خود خودته... همه طبیعت، بارون، برف، آسمون و ستاره ها و ... و حتی آدما حالتو خوب خوب کنن...
️ آدمایی که می خندن و شادن... نه شاه میشناسن و نه گدا، تنها چیزی که میشناسن یه قلب پاک و پرامیده، محبته، اشکی نیست، آهی هم نیست...!
️ چیزی که هست: یه دل قرص و گنده پر از امیده، پیش میری و شادی. شادی همونیه که تو تمام این زیباییها گم نشه، پس ولش نکن و سفت بچسب تا مبادا بشکنی یا از دستش بدی.
یکی از آدم خوبا استاد مهرداد عزیز هس که آهنگ متن این پست روبرام نواخت وزیباترینش کرد تا باموسیقی زیبای سرانگشتان و تلفیقش با کلماتی از دلم و تصویر، گوش جان بسپارید به ما، امیدوارم خوشتون بیاد️
#پروین_محمدیان #صدای_نو #صدای_خاص #صدا #دلنوشته #گویندگی #نوازندگی
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت