شجاعت در رادیوی شوروی

این شعر در سال 1942 پس از تجربه شاعر از تخلیه شهر تاشکند در زمان جنگ سروده شد و در مجموعه «نسیم جنگ» منتشر گردید. شعر از زبان خلق روس با ضمیر «ما» شروع می شود و در آن از آگاهی این خلق از ارزش این دفاع میهنی و اتفاقات جاری سخن به میان می آید. در برخی محافل تلاش می شود فرهنگ عقب مانده عدم تحمل به این شاعر کبیر نسبت داده شود و او را فردی متعصب و سرشار از بغض و کینه در برابر افرادی نشان دهند، که به پیروی از رهبران بی رحم خود جان عزیزان او را گرفتند. اما او در زمان جنگ با آن درجه بالا از درک و شناخت اجتماعی که در خور شخصیت والایش بود، در کنار هموطنانش ایستاد و به رادیوی شوروی رفت و در آنجا برای مدافعان از جان گذشته میهن اشعار پرشور و احساسش را خواند. دامان این شاعر بی بدیل که نامش در منتها درجه انسانیت می درخشد از هر گونه صفت ملوث پالوده است. قلب او عاری از نفرت و سرشار از عشق به میهن و زبان هم میهنانش بود.