دیابت نوع یک و نوع 2 اصلی‌ترین انواع بیماری دیابت به شمار می‌روند که در هر دو مورد، سطح قند خون بدن افزایش می‌یابد. در این نوع دیابت، سلول‌های بتا در لوزالمعده تخریب می‌شوند، که به معنی کاهش یا ناشی شدن از کمبود انسولین است. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید به صورت روزانه از طریق تزریق انسولین خارجی مقدار انسولین مورد نیاز خود را تامین کنند. در این نوع دیابت، بدن نمی‌تواند انسولین تولید شده را به طور کافی استفاده کند یا نمی‌تواند میزان انسولین مورد نیاز را تولید کند. دیابت نوع 1 معمولاً در سنین کودکی و نوجوانی آغاز می‌شود و به طور نسبتاً سریع پیشرفت می‌کند. دیابت نوع 2 معمولاً در سنین بالاتر، اغلب بعد از سن 40 سال، رخ می‌دهد و پیشرفت آهسته‌تری دارد. دیابت نوع 1 معمولاً به عوامل ژنتیکی و اتوایمیون (سیستم ایمنی بر علیه سلول‌های بتا) مربوط می‌شود. اما در دیابت نوع 2، عوامل ژنتیکی، چاقی، نقص فعالیت بدنی و سبک زندگی نامناسب از جمله عوامل خطر محسوب می‌شوند. اهمیت تشخیص صحیح و مدیریت مناسب دیابت نوع 1 و نوع 2 برای کاهش عوارض و بهبود کیفیت زندگی بیماران بسیار حائز اهمیت است. در هر صورت، بهتر است برای هر نوع دیابت، راهنمایی و مشاوره پزشک خود را دنبال کنید و با توجه به شرایط خود متوجه شوید که برای شما دیابت نوع یک خطرناک است یا نوع دو. مصرف قندهای ساده و شیرینی‌های قندی باید محدود شود. قندهای ساده مانند شکر، شیرینی، بیسکوییت و نوشیدنی‌های شیرین حاوی قند، می‌توانند باعث افزایش سریع قند خون شوند. به جای آن‌ها، می‌توانید از محصولاتی با قند پایین مانند میوه‌های تازه و سبزیجات استفاده کنید. مصرف غذاهای پرفیبر که حاوی مقدار زیادی الیاف مواد مغذی هستند، به کنترل قند خون کمک می‌کند. میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، نخود و لوبیا از جمله منابع خوب فیبر هستند.

پاسخ به

×