شهادت امام راحل حضرت محمد باقر (ع)
محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب مشهور به امام محمدِ باقر(ع) (۵۷-۱۱۴ق) پنجمین امام شیعیان بعد از پدرش امام سجاد(ع) است. مشهورترین لقب او «باقر» به معنای شکافنده است که برپایه حدیث لوح، این لقب را پیامبر اسلام(ص) پیش از ولادتش به او داد. امام باقر(ع) حدود ۱۹ سال امامت شیعیان (از سال ۹۵ق تا ۱۱۴ق) را برعهده داشت که با پنج تن از خلفای بنی‌امیه همزمان بود: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک. امام در ۵۷ سالگی در ۷ ذی‌الحجه سال ۱۱۴ق به شهادت رسید. برخی هشام بن عبدالملک و بعضی ابراهیم بن ولید را عامل شهادت او دانسته‌اند. طبق منابع تاریخی، امام باقر(ع) هنگام واقعه کربلا خردسال بود و در این واقعه حضور داشت.امام محمدِ باقر علیه‌السلامپنجمین امام شیعیانقبرستان بقیعقبرستان بقیعناممحمد بن علیکنیهابوجعفرزادروز۱ رجب، ۵۷ق.زادگاهمدینهمدت امامت۱۹ سال (۹۵ تا ۱۱۴ق)شهادت۷ ذی‌الحجه، ۱۱۴ق.مدفنبقیع، مدینهمحل زندگیمدینهلقب(ها)باقر، شاکر، هادیپدرامام سجاد(ع)مادرفاطمههمسر(ان)ام فروه، ام حکیمفرزند(ان)جعفر، عبدالله، ابراهیم، عبیدالله، علی، زینب، ام سلمهطول عمر۵۷ سال
