*غلبه بر استرس مزمن* مراقبت‌کردن از بیمار مبتلا به آلزایمر و انواع فرسایش مغز همراه با استرس مزمن است که سطح کورتیزون و آدرنالین خون را بالا نگه می‌دارد؛ عارضه‌ای که نه فقط خطر ایست قلبی را به همراه دارد بلکه ممکن است به بیماری‌های مختلف دیگری منجر شود. متاسفانه، عوامل استرس‌زا پیوسته بروز می‌کنند و هنوز میزان کورتیزون و آدرنالین خون شما به سطح تعادل نرسیده است، با استرس جدیدی روبه‌رو می‌شوید و این چرخه بدون توقف تکرار می‌شود. ص ۴۲۶ (کتاب راهنمای مراقبین) ما مراقبین پیوسته با احساس گناه دست و پنجه نرم می‌کنیم. آیا در مراقبت از عزیزم کوتاهی کردم؟ آیا بی‌دلیل از کوره در رفتم؟ آیا در نظافت عزیزم کوتاهی کردم که به عفونت مجاری ادرار دچار شده است؟ و صدها پرسش دیگر. احساس گناه شما را به زانو در می‌آورد. باید بدانید که شما در هر موقعیت، بهترین گزینه را انتخاب کرده‌اید و احساس گناه بی‌مورد است. مشکل دیگر ما عزاداری مستمر در سیر پیشروی بیماری است. ذره ذره آب شدن عزیزان‌مان و از دست دادن توانایی‌های آنها را به چشم می‌بینیم و غصه می‌خوریم. از اینکه عزیزمان زنده است ولی نمی‌تواند با ما ارتباط برقرار کند زجر می‌کشیم و از این بابت عزاداری می‌کنیم. عزا داری مستمر بدون اینکه کسی از فامیل یا دوستان آنرا درک کند. توصیه من بر اساس تجربه ۱۸ ساله‌ام این است که تنها راه پایداری شما و استمرار مراقبت از عزیزتان این است که بر استرس غلبه کنید. ورزش از بهترین گزینه‌های زدودن استرس است و باید در برنامه روزانه و هفتگی شما گنجانده شود. ص۲۱؛ تغذیه سالم داشته باشید. ص ۲۷۸؛ وقتی را برای رسیدن به خودتان کنار بگذارید؛ و به گروه‌های پشتیبان بپیوندید ص۴۳۷. شما بیشتر از آنکه به ابراز همدردی دوستان و آشنایان نیاز داشته باشید، به داروهای ضد افسردگی رو بیاورید، یا به روانپزشک مراجعه نمایید، شما نیاز دارید که دردآشنایان دیگر را پیدا کنید و از تجربیات یکدیگر بهره‌مند شوید. عضویت در تالارهای گفتگو به شما یادآور می‌شود که شما تنها نیستید. اعضا گروه پشتیبان تنها کسانی هستند که می‌دانند بر شما چه می‌گذرد چونکه شخصا آنرا تجربه کرده‌اند. حس کمک کردن به دیگران با به اشتراک گذاری تجربه‌ها در شما احساس مفید بودن را ایجاد می‌کند. سوپاپ اطمینان وجود خود را قبل از اینکه شما را ازپا در آورد باز کنید.

پاسخ به

×