قصه ی اول- موجود زنده ی آزار دهنده

افکارم دارند از مغزم خارج میشن، به مثال یک موجود زنده خارج میشن! این فشار رو حس میکنم ،خفگی رو حس میکنم، من این جونور زنده آزاردهنده رو حس میکنم! من میدونم که اینا همه یه مشت فکر سیاهه، اما زندست، با من حرف میزنه... من میشنوم، این موجود آزار دهنده تکرار میکنه: چی میشد اگر به زیبایی اون مدل بودی؟ چی میشد اگر به بی نقصی اون بودی؟ چی میشد اگر... من دارم توی این دنیای سیاه غرق میشم. داره خفه ام میکنه! من برای اینکه لایق چیزی باشم، هیچکس نیستم....