_ تلقی ما از زندانی بر این اصل استوار باشد که او یک انسان قابل تغییر و در حال تنبه و آموزش است، نه یک خاطی جنایتکار در حین ارتکاب جرم. _ همت گماریم بیسوادی از زندان‌ها رخت بربندد و هر زندانی بیسواد اجباراً به حداقل سواد خواندن و نوشتن دست یابد. _ بر مسئولان زندان‌هاست که ورزش را برای همه زندانیان اجباری کنند تا از خمودی و کسالت جدا شوند. _ نسبت به بهداشت، درمان، تغذیه سالم و کافی و محل نگهداری اطفال، نوجوانان و جوانان به‌ترتیب، دقت بیشتری به عمل آید و در امر تربیت و بازپروری آنان فعالیت و تلاشی بیش از بزرگسالان اعمال شود. و... این بندهایی که خوندین، از نامه سید اسدالله لاجوردی به یکی از مسئولان مملکتی آورده شده. به عنوان دادستان انقلاب تهران و رئیس زندان اوین در سال‌های اول انقلاب، چنین نگاهی به افراد در بند داشت. نگاهی که از تعالیم اسلامی نشأت می‌گرفت. البته اینکه در طول این سال‌ها و از طرف دشمن چقدر تلاش شده تا چهره لاجوردی تخریب بشه، خودش دلیلی بر حقانیت این بزرگ‌مَرده. دلیل دیگه؟ ت.ر.و.ر.ش به دست منافقین. حقانیت مردی که مصداق این آیه از قرآن بود: «أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم»
ژانر:

پاسخ به

×