وضعیت اقلیت علوی در ترکیه از منظر حقوق بین الملل

علوی ها بزرگترین اقلیت مذهبی مسلمان در ترکیه هستند که جمعیت آنها از 12 تا 25 میلیون نفر تخمین زده می شود . بعد از کُردها ، بیشترین پرونده شکایت از دولت ترکیه در دیوان اروپایی حقوق بشر، مربوط به علویان می باشد. خودداری دولت ترکیه از شناسایی علوی ها به عنوان یک جامعه مذهبی، ثبت نشدن عبادتگاه های علوی ، تعلیمات اجباری دینی و نبود دادرسی عادلانه در محاکم قضایی از مهمترین انتقادات علویان از دولت می باشد. دیوان اروپایی حقوق بشر با محکوم کردن خودداری دولت آنکارا از اختصاص کمک های عمومی دولتی به عبادتگاه های علویان، آنکارا را جریمه و این اقدام را تبعیض مذهبی خوانده است . علویان در تحولات مربوط به تاسیس جمهوری ترکیه، نقش مهمی داشتند اما علیرغم آن، ابتناء سیاست های ترکیه بر ایده «وطن ترک ، هویت ترک ، شهروند ترک» باعث شد که بسیاری از حقوق مذهبی و فرهنگی آنها نقض شود. کشتار 1993 در سیواس، که طی آن بیش از 30 نفر از رهبران و عالمان علوی در آتش سوزی کشته شدند، تلخ¬ترین رویداد معاصر در خصوص علوی های ترکیه محسوب می شود؟ دلیل تداوم نفرت پراکنی علیه علویان در ترکیه از جمله نشان گذار منازل آنها در برخی از شهر ها توسط افراد نامعلوم چیست؟ چرا علویان دراعتراضات 2013 استانبول موسوم به پارک گزی در صف مخالفان و علیه دولت بودند؟ با توجه به ریشه تاریخی علویها در ترکیه، ممنوعیت و محدودیت ها در خصوص استفاده از اسامی علوی تحت¬تاثیر چه رویکردی است؟ مصادیق نقض حقوق مذهبی علویان از منظر حقوق بین الملل اقلیت ها کدامند؟ چرا علیرغم نقش آفرینی علویها در تاسیس جمهوری ترکیه، حق «مشارکت موثر آنها در زندگی عمومی» بر خلاف سایر اقلیت های مذهبی نظیر یهودیان، مشهود نیست؟ برای مشاهده پاسخ این سوالات، به ویدئو اظهارات دکتر احمد کاظمی پژوهشگر ارشد حقوق بین الملل و اورآسیا در لینک زیر مراجعه نمائید.