امید محوری است که دنیا را سرپا نگه داشته است . پلینی پیر
امروزه دنیا بیش از هر زمان دیگر به امید نیاز دارد که هنوز بهترین دارو برای غلبه بر درماندگی ، حس از خود بیگانگی یا ترس به شمار می رود .
امید یعنی تسلط بر زندگی، یعنی احساس قدرت و اختیار، و حس هدفمندی جمعی و متمرکز بر اهدافی والاتر.
امید یعنی بقا ، یعنی اعتقاد به رهایی از آسیب ، اعتقاد به این که همیشه راه چاره ای هست و اعتقاد به این که با اطمینان به بهبود و اصلاح امور می توان به آرامش دست یافت .
امید در بیشتر موارد معنویت است ، نه لزوماً از لحاظ مذهبی ، بلکه از لحاظ ایمان داشتن ، از لحاظ معنی داشتن زندگی و وابستگی به نیرویی عظیم تر در زندگی یا اعتقاد به کائناتی رئوف .
امید واقعی ترس را ریشه کن می کند و راه های چاره فراوانی در اختیارمان قرار می دهد .
افراد امیدوار از چیزی عمیق تر و ماندگارتر از راه و روش رسیدن به هدف ، حل مشکلات یا مدیریت بحران برخوردارند ، آنها راهی متفاوت برای حضور در دنیا ابداع کرده اند . افراد امیدوار علی رغم هر اتفاقی که در اطرافشان در حال رخ دادن است ، احساس قدرت ، همبستگی و مرکزیت می کنند . آنها در رویارویی با مشکلات و موانع، اعتمادشان را از دست نمی دهند و به هدفشان فکر می کنند .
آنها معتقدند همیشه منابع کافی در اطراف و درونشان هست که به وسیله آن می توانند بر هر مشکلی غلبه کنند و هرگز از چاره جویی باز نمی ایستند . فرد امیدوار هر اندازه در این راه با مشکلات مواجه شود ، هر اندازه تنها یا تحت فشار باشد ، می تواند هدف و دلیلی برای زندگی پیدا کند .
افراد امیدوار شادتر از افراد نا امیدند .
ژانر:
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید ورود/عضویت