حافظ غزل ششم (۲) و شرخی کوتاه

خوانش غزل ششم ببین و بشنو... در اینجا: به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را مژهٔ سیاهت ار کرد به خون ما اشارت ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی؟ دل و جان فدای رویت بنما عِذار، ما را به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز که دعای صبحگاهی اثری کند شما را در لایه ای از غزل... می تواند که... مخاطب...عشقی باشد... انسانی و مجازی... ولی در لایه ای دیگر... یعنی لایه ی اصلی... در غزلی عرفانی... غزل... خطاب به خداست... یعنی محبوب حقیقی... و قرینه ی این برداشت... اشاره ی حافظ... به دعای صبحگاهی... و اشارات معنوی دیگر! لطفا کلیک کنید بر روی این لینک و ویدئو را هم ببینید: ( برای دیدن همه ی ویدئو های من ...ببینید:) Aparat.com/ahmadsh55 ممنونم که... می بینید... و با فشردن مربع قرمز زیر ویدئو... در آپارات... دنبال می کنید... و با فشردن علامت قلب...می پسندید! و در گروه ها...و برای دوستان... به اشتراک می گذارید! در ایتا هم ببینید در: ممنونم! # دیوان_حافظ # غزلیات_حافظ # غزل_دوم_حافظ # حضور_خدا # عشق_عرفان # حافظ_شرح_غزل # عرفان_معرفت # حضرت_عشق