نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی

نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی

نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی نانم آجر شده بود، آب حیاتم دادی من که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزید بر سرم دست کشیدی و ثباتم دادی شاعری ساده و بی‌روح و مشوش بودم آمدی جان به جنون کلماتم دادی با همان طرز خریدار نگاهی کردی اعتباری به کسادیِ بساطم دادی همنشینم که شدی صاحب ذوقم کردی ارج و قربی به میان حضراتم دادی زندگی قبل تو یک مردن تدریجی بود آخر از این تن فرسوده نجاتم دادی #الهام_فتاحی