نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی

نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادینانم آجر شده بود، آب حیاتم دادیمن که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزیدبر سرم دست کشیدی و ثباتم دادیشاعری ساده و بی‌روح و مشوش بودمآمدی جان به جنون کلماتم دادیبا همان طرز خریدار نگاهی کردیاعتباری به کسادیِ بساطم دادیهمنشینم که شدی صاحب ذوقم کردیارج و قربی به میان حضراتم دادیزندگی قبل تو یک مردن تدریجی بودآخر از این تن فرسوده نجاتم دادی#الهام_فتاحی