اگرچه مرزهای سیاسی خراسان در طول تاریخ دچار تغییرات فراوانی شده ولی به‌طور کلی می‌توان گفت این سرزمین از کرانه‌های جنوب شرقی دریای خزر تا بلندی‌های پامیر و هندوکش گسترده‌است. همچنین مردم عراق در قرون وسطی، گسترهٔ آن را از حلوان یا ری به سمت شرق ذکر کرده‌اند. در واقع خراسان شامل سرزمین جنوب دریای آرال و نواحی آن سوی جیحون و بخشی از فلات ایران می‌شد.[۳] خراسان در دوران ساسانیان یکی از چهار استان کشور به‌شمار می‌رفت و حتی شهرهای جدیدی نیز در این استان توسط ساسانیان ایجاد شد که نیشابور و مروالرود از جمله این شهرها بودند. دربارهٔ اوضاع خراسان در دوران حملات اعراب اطلاعات زیادی در دسترس نیست اما منابع پهلوی که از دوران عباسیان به جا مانده، از دوازده پایتخت در خراسان یاد کرده‌اند: سمرقند و نوارک که شهری در خوارزم بود؛ مروالرود، مرو، هرات، پوشنگ، طوس، نیشابور، قائن، جرجان و قومس.

پاسخ به

×