تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده !!

﷽ تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده !! اثر ایمان به‌ربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت️ روایت از پیغمبر اکرم(ص) است. «قَالَ رَسولُ اللهِ(ص): ذاقَ طَعمَ الإیمانِ مَن رَضِیَ بِالله رَبّاً»؛ کسی طعم ایمان را چشیده است که از «پروردگار بودنِ خدا» خشنود و راضی باشد. می دانید «رضایت» مربوط به قلب است. مثلاً وقتی کسی می گوید: راضی شدی؟ مخاطب به دل خود مراجعه کرده و بعد پاسخ می دهد که آری یا نه. رضایت، از امور مربوط به قلب است. کسی طعم ایمان را چشید که از اینکه خدا پروردگارش باشد، خشنود و راضی شد؛ یعنی هرگاه ربوبیّت حق در دل کسی وارد شد او طعم ایمان را خواهد چشید. اعتراف نسبت به ربوبیّت حق، اعترافی زبانی و حتّی برهانی هم نیست؛ این اعتراف، ایمانی شده است. حتّی در دعاها هم به ما یاد می دهند که بگو: «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ راضی هستم که «الله»ربوبیّت دارد و ربِّ من است. «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ یعنی دلم قبول کرده است که او پروردگارم باشد. تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده، آن ترس و آن حزن و اندوه هنوز هست. تعلّقات مادّی در برابر راه حق قرار بگیرند، سر دوراهی که برسی، خدا را رها می کنی و به دنیا می چسبی. ولی اگر در دلت فرو رفت، همان می شود که گفتم؛ دل می کَنی و به خدا می پیوندی. چون هر دو تعلّق وجود دارد. یکی این طرف است و یکی آن طرف. اینجا است که معادله شروع می شود و بعدش هم مبادله می کنی. یعنی معنویّت را بر مادّیّت ترجیح می دهی. اگر ربوبیّت حق، در دل انسان وارد شود، انسان در راه حق پایداری خواهد کرد و این مسیر را با سلامت به پایان خواهد رساند. کنزالعمّال، ج 1، ص 25 - اصول کافی، ج 2، ص 525 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم #استقامت_و_پایداری جلسه هفتم حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @mojtabatehrani