بعد از «شهیدبودن»، «وظیفهمان»، «عصمتجستن» است!
در «مقام شهادت» گفتیم که: «وظیفه‌ی ما» این است که «خدا» را «شهادت» بدهیم! حال، بعد از «شهادت» و در راه رسیدن به کمال «وظابف دیگر ما» چه هستند؟! وظیفه ما به عنوان «شیعه اولیاء الله» و «پیروی از آن‌ها» چیست؟! ما به نسبت این بزرگان و خودِ الله چه نسبت و موضعی داریم؟! در این مبحث از آیات و روایات زیر صحبت شده است: «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا» [قرآن کریم، 31: 2 (بقره)] «اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا» [قرآن کریم، 41: 33 (احزاب)] «فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ» [قرآن کریم، 9: 53 (نجم)] «مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ» [قرآن کریم، 18: 50 (ق)] «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» [قرآن کریم، 21: 33 (احزاب)] «لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا» [قرآن کریم، 143: 2 (بقره)] «وَ بِاسْمائِكَ الَّتى مَلَأَتْ ارْكانَ كُلِّ شَىءٍ» [دعای کمیل] ویدیوهای مرتبط
ویدیوهای جدید
