پندیات... صباحی به قبرستان عبور کردم

در صبح روزی آرام و ساکت، من به قبرستان رفتم و در میان آرامش و سکوت آنجا قدم زدم. حس غم انگیز و احساسات عمیقی به من دست داد و با تمام پندیات و تفکراتم به خاطر اهمیت زندگی و مرگ فکر کردم. سیر صبح، روشنایی زیبا و تلاش برای ارتقاء روح و انسانیت خود را در همان لحظات احساس کردم.