هنوز و هر روز می‌توانید مرا ببینید، در قدم‌های سبز یکی از آدم‌های این شهر... در چشمان رهگذری که از شوق دوباره دیدن به آسمان خیره شده یا در لبخند پدری که ضربان زندگی‌اش شروع به دوباره تپیدن کرده است ... این‌ها به خاطر رفتن من نیست ... به خاطر بودن شماست

پاسخ به

×