اعتماد به وعده های مبهم من، یقین دارم که شفا به آنها نامیده می شود.

اعتماد به وعده های مبهم من یعنی اعتقاد به اینکه هرچه که به ما وعده داده شده و با انتظار آن زندگی می‌کنیم، در نهایت به ما داده خواهد شد. این اعتقاد نشان از ایمان و اطمینان بی قید و شرط به این وعده ها دارد و ما را به سمت پذیرش و رسیدن به آنها هدایت می کند. این نوع اعتماد و ایمان به وعده های مبهم، به عنوان یک نوع امید و نور انتظار شفا، انگیزه و انرژی ما را برای پیروی از آنها تقویت می کند و ما را به سوی خوشبختی و موفقیت هدایت می کند.