خوشا به حال دلی که شیشه‌های آن شکسته شده و صدایی نیست

. به دلی که به آرامش و آرامش داخلی نزدیک است، به دلی که از دورهمی با آدم‌هایی که او را ناراحت کرده‌اند فاصله گرفته است، به دلی که تصمیم گرفته است از این به بعد به خویش آسیبی نرساند و از همه تلاش کند که روح و قلب خود را به زیبایی و سلامت حفظ کند، به دلی که از بودن وجودی ...