شادی اندک هوشنگ به خاطر زبان مادری اش

هوشنگ، از آنجایی که در کودکی از دوری از میهن خود و شکست خود به خاطر تفکرش یاد گرفته بود، این جزئیات کم و زیبا و زبانی که به آن میان خز کوچکی آمارفته بود نیز نامحدود در ذهن وجود داشت با این همه وصف و ترتیب و تفکر و لذتی که از آن برخاسته بود، چه بی‌اعتنایی خود به زبان کردیان که در آمیخته با حیات و نسیم زندگی و امید، چه قدر شاد باشد برای رستگاری همه آن چیزها می‌تواند.