فقر آتشی است که خوبی ها را می سوزاند و ثروت یک پرده است که بدی ها را می پوشاند.

این جمله به معنای این است که فقر و ثروت دو واقعیت متفاوت هستند اما هر کدام تاثیر گسترده ای بر زندگی انسان دارند. فقر می‌تواند خوبی ها را محو کند و بر زندگی افراد تاثیر منفی بگذارد، در حالی که ثروت ممکن است بدی ها را پنهان کند و انسان را از واقعیت دور نگه دارد. به عبارت دیگر، این جمله بیان می‌کند که ظاهر ممکن است مردودی از واقعیت باشد و ما باید به تسلط بر هر دو غلبه کنیم تا واقعیت را بازتاب دهیم.