مادر نابینا به روی پسرش نگاه کرد و دید که موهای او سفید شده است.

مادر نابینا به روی پسرش نگاه کرد و دید که موهای او سفید شده است. زمانی که مادر نابینا به روی پسرش نگاه کرد و متوجه شد که موهای او کاملا سفید شده است، احساس ناگهانی از نگرانی و احساسات مختلط درونش شکل گرفت. این واقعیت نشان دهنده گذر زمان و روایت از تجربیات زندگی است که به هر نفری اتفاق می افتد. او با دیدن این تغییرات جسمی در پسرش، به یاد عبور از زمان و لحظات خاصی که با او سپری کرده بود، افتاد. این تغییرات نشان دهنده رشد و تحول در زندگی او و پسرش می‌باشد و مادر نابینا با احساساتی از ترحم، شادی و ناراحتی در پیشرفت پسرش فرو می‌رود.