پیمانه عشق

پیمانه عشق دوبیت از یک غزل سروده خودمنگاهت رخنه در دل کرد و جان آهسته آهستهخمی انداخت بر قوس آن کمان آهسته آهستهبه شوخ ابروان و تیر مژگان قصد جان کردیستانی جان و دل را بی امان آهسته آهستهنبودت قد و بالا این چنین و چند سالی شدبباغ دل شدی سرو چمان آهسته آهسته زرافض راز دل بشنو،که جام جم بکف دارددر آن بنمایدت جان را عیان آهسته آهستهجاوید مدرس (رافض)